Մասիսն ու Արագածը քույրիկներ են: Մի օր նրանք կռվում են, թե ես լավն եմ, իսկ մյուսը թե ես բարձր եմ քեզանից: Մեկել կռվի ժամանակ գալիս է Մարութա սարը և փորձում է նրանց բարիշեցնել: Մարութա սարը հուզված անիծում է քույրերին, որ իրեն էլ իրար չտեսնեն: Մասիսը անիծում է արագածին, որ ամբողչ տարվա իր ցավը նրա սրտից դուրս չգա, արցունքներն էլ աչքերից չպակասեն։ Արագածն էլ իր հերթին է անիծում Մասիսին թե ոչմեկ չբարձրանա նրա գագաթը և վրան էլ մատաղ չմորդվի և այդպես էլ նրանց անիցքներն կատարվում են, Արագածը լացից լիճ է դառնում, իսկ Մասիսի վրա քանի օր է մատաղ չեն մորթում:
Ավանդազրույց Մասիսի և Արագածի մասին
Մանե Հարությունյան ուսումնական բլոգ 