Աստղեր առաջանում են մշտապես՝ խոշոր միգամածություններում. Դրանք հիմնականում կազմված են ջրածնից և տիեզերական փոշուց, որոնց նախնական ջերմաստիճանը մոտ -263 °C է. Նախասկզբնական նյութը տիեզերական տարածության մեջ. Հենց որ նյութի նմանատիպ թանձրուկները սկսում են հավաքվել միատեղ: Այդպիսի գոյացության կենտրոնում գազը սեղմվում և դառնում է ավելի ու ավելի տաք, և ի վերջո նրա ջերմաստիճանն ու ճնշումն այքնան են մեծանում, որ սկսվում է միջուկային սինթեզը՝ ջրածնի ատոմների միավորումը. Սակայն աստղերը հավերժ չեն. Ի վերջո, դրանց միջուկում ջրածնային պաշարը սպառվում է. Այդ ժամանակ աստղի չափերը փոխվում են, և այն աստիճանաբար մահանում է. Հին աստղերը փքվում են՝ փոխարկվելով Կարմիր հսկաների, որոնք իրենց շիկացած գազի մի մասը ցրում են տարածության մեջ՝ հսկա, մշուշե օղակների տեսքով, և աստիճանաբար սառչում.
Stars always appear in large nebulae. They mainly consist of hydrogen and space dust, the initial temperature of which is about -263 ° C. The initial material in space. As soon as such sauces of the material begin to gather together. At the center of such a formation, the gas is compressed, becomes hotter and hotter, and eventually its temperature and pressure increase so much that nuclear synthesis, the union of hydrogen atoms, begins. But the stars are not eternal.Eventually, the hydrogen resource in their core is depleted. Then the size of the star changes and it gradually dies. The old stars swell, transforming into red giants, which disperse some of their glowing gas into space in the form of giant, foggy rings, gradually freezing.
Մանե Հարությունյան ուսումնական բլոգ 