Մ.թ.ա. 95-55թթ Տիգրան Արտաշեսյանը անվան երկրորդ կրողը, նախնիններից ժառանգում է կայացած պետություն և հզոր բանակ, որի միջոցով էլ կարողանում Է Տիգրան Մեծի օրոք Մեծ Հայքի թագավորությունը հասնում է իր հզորության գագաթնակետին. Մատնելով Պարթևական թագավորությանը ՝ Հայքը կարճ ժամանակով դառնում է Առաջավոր Ասիայի պետությունը. Տիգրան Մեծի տերությունը տարածվում էր Կասպից ծովից մինչև Միջերկրական ծով, Կովկասյան լեռներից մինչև Միջագետքի անապատները։ Տիգրանը, սակայն, կորցնում է իր նվաճումների մեծագույն մասը թագավորության և Հռոմեական հանրապետության դեմ պայքարում։ Մ․թ․ա․ 66 թ. հռոմեական տիրությունը և պարքևները հայոց թագավորանիստ ոստան Արտաշատը։ Հայաստանը շարունակում էր պահպանել իր տարածքի ամբողջականությունը (15 նահանգները) և նույնիսկ որոշ նվաճած հողեր։ Տիգրան Մեծի կառավարման վերջին տարիներն անցնում են համեմատաբար խաղաղ աշխարհաքաղաքական պայմաններում։ Հայոց «արքայից արքան» մահանում է մ․թ․ա 55 թ. թողնելով գահը որդուն՝ Արտավազդին։
Տիգրան Մեծի օրոք ստեղծվել է Հայոց աշխարհակալությունը․ երկրներով հանդերձ այն զբաղեցնում էր շուրջ 3.000.000 քառակուսի կմ տարածք տասն անգամ գերազանցում էր Մեծ Հայքի տարածքը։ Տիգրանյան Հայաստանում խոսում էին 15-ից ավելի լեզուներով։ Տիգրան Մեծի օրոք Հայաստանը մարտադաշտ կարող էր դուրս բերել 300.000 զինվոր:Հայոց արքան աչքի է ընկել նաև քաղաքաշինական գործունեությամբ։ Մ․թ․ա․ 80-70-ական թվականներին Արևմտյան Տիգրիսի ափին հիմնադրում է Տիգրանակերտ քաղաքը, որը դառնում է հայոց նոր մայրաքաղաքը։ Տիգրանն իր անունով քաղաքներ է հիմնադրել նաև ուրիշ տեղ, այդ թվում՝ Արցախում։