Category: իմ գրադարան
Շղթա
Շղթան ամաչում էր բոլորից: «Ամո՜թ,-ինքն իրեն միտք էր անում նա,- ինձ ոչ ոք չի սիրում, բոլորն ատում են ինձ: Ես հասկանում եմ: Մարդիկ սիրում են ազատությունը և ատում են կապանքները:
Մի մարդ է անցնում շղթայի մոտով: Նա վերցնում է շղթան, բարձրանում ծառը, նրա երկու ծայրեր կապում է ամենաամուր ճյուղին և ճոճանակ պատրաստում: Հիմա այդ մարդու երեխաները ճոճվում են ճոճանակով, շղթան էլ երջանիկ է:
Մեղուն ու մարդը
Մեղուն մեկ անգամ հարցրեց իր տիրոջը:
– Քո կենդանիներից որն է ամենից օգտակարը:
– Գիտեմ, դու երևի կարծում ես, թե ամենից oգտակարը դու ես, բայց սխալվում ես, – պատասխանեց տերը:
– Ինչպես, տեր, որն է այն կենդանին, որ ինձանից ավելի օգտակար է:
– Ոչխարը:
կԱՐԴԱԼ ավելինԴոնալդ Բիսեթ. Ցանկությունների ծառը
Ջաննի Ռոդարի. Ո՞վ է հրամայում
Մեծ գյուտարարը
Ջաննի Ռոդարի
Ժամանակին մի երիտասարդ էր ապրում: Նա երազում էր մեծ գիտնական դառնալ: Գիշեր-ցերեկ սովորում էր, երկար տարիներ, ու մի օր վերջապես ինքն իրեն ասաց.
– Ես շատ բան եմ սովորել, գիտնական եմ դարձել և հիմա բոլորին ցույց կտամ‚ թե ինչեր կարող եմ անել:
Միանգամից անցավ փորձեր անելուն: Նա հայտնաբերեց պանրի անցքերը: Բայց հետո իմացավ‚ որ դրանք վաղուց հայտնաբերված են:
Ի՛նչ պիտի աներ, շարունակեց սովորել: Սովորում էր առավոտից իրիկուն, իրիկունից առավոտ, երկար ամիսներ: Մի օր վերջապես ինքն իրեն ասաց.
– Ավարտելու ժամանակն է, ես շատ բան եմ սովորել, գիտնական եմ դարձել և հիմա բոլորին ցույց կտամ‚ թե ինչեր կարող եմ անել:
Նա անձրևանոցի վրայի անցքերն էր հայտնաբերել,և բոլորը մի լավ ծիծաղեցին իր վրա:
Գիտնականն էլի չհուսահատվեց‚ նորից սկսեց գրքեր կարդալ‚ փորձեր անել: Ու մի օր վերջապես ինքն իրեն ասաց.
– Ըհը՛, հիմա ես համոզված եմ‚ որ չեմ սխալվում: Հիմա ես իսկական գիտնական եմ:
Բայց, արի ու տես, որ այս անգամ էլ սխալվեց: Նա նավերը ջրաներկով ներկեց. շա՜տ թանկ նստեց: Դա դեռ ոչինչ, ծովի ջրի գույնն էլ փոխվեց:
– Մեկ է` ես կդառնամ մեծ գիտնական‚-որոշեց գյուտարարը, չնայած մազերն արդեն սպիտակել էին:
Նա նորից գրքերը ձեռքն առավ և այնքան պարապեց, որ իսկապես գիտնական դարձավ: Այդ ժամանակ նա կարող էր հնարել՝ ինչ ուզեր: Լուսին գնալու մի մեքենա հորինեց: Մի գնացք էլ ստեղծեց, որն ընդամենը մի բրնձահատիկով կարող էր հազարավոր կիլոմետրեր սլանալ: Կոշիկներ կարեց‚ որոնք երբեք չէին մաշվում, ու էլի լիքը հետաքրքիր բաներ..
Նա միայն մի բան չկարողացավ գտնել ՝ ինչպես սովորենք երբեք չսխալվել:
Երևի ոչ ոք էլ չի կարող դա գտնել:
Ծիծեռնակաբերդի հուշահամալիր
Ծիծեռնակաբերդի հուշահամալիրը դարձել է համայն հայության ուխտատեղի։ Ամեն տարի ապրիլի 24 -ին հարյուր հազարավոր հայեր և օտարազգիներ բարձրանում են այստեղ՝ հարգանքի տուրք մատուցելու հայոց ցեղասպանության զոհերի հիշատակին։ Երևանում բազմաթիվ մարդիկ այցելում են Ծիծեռնակաբերդի հուշարձան և ծաղիկներ են դնում հավերժական կրակի մոտ: Ապրիլի 24-ի հաջորդող օրերին հարյուր հազարավոր ծաղիկներ, որ բերվում էին Հուշահամալիր, տեղափոխվում էին աղբարկղներ և այրվում։ Սկսած 2010թ այդ ծաղիկները հավաքում են և թերթիկները անջատում ցողունից։ Ցողուններից պատրաստում են պարարտանյութ՝ Հուշահամալիրի տարածքում հողի համար, իսկ թերթիկներից պատրաստում վերամշակված թուղթ, որը այնուհետև օգտագործվում է Ցեղասպանության թանգարանում։
ԱՆՄՈՌՈՒԿ
Continue reading “Ծիծեռնակաբերդի հուշահամալիր”Երկիր, որտեղ ոչ մի սուր բան չկա
Անբան Ջովանինոն շատ էր սիրում ճամփորդել: Ճամփորդեց-ճամփորդեց, ու հայտնվեց մի երկրում, որտեղ ոչ մի սուր բան չկար: Տներն այդ երկրում կառուցված էին առանց սուր անկյունների, դրանք կլոր էին: Շենքերի տանիքներն էլ էին կլոր: Ճանապարհին, որով քայլում էր Ջովանինոն, թփերի ու վարդերի պուրակ կար: Ջովանինոն ցանկացավ վարդով զարդարել իր բաճկոնը: Նա փորձեց զգուշությամբ պոկել վարդը, որ մատը չծակի, բայց հանկարծ նկատեց, որ փշերը չեն էլ ծակում: Պարզվում է, դրանք բոլորովին էլ սուր չեն, պարզապես ձեռքդ մի քիչ խուտուտ են տալիս:
_ Այ քեզ հրա՜շք,-զարմացավ Ջովանինոն:
Զատիկի ավանդույթների մասին
dav
Զատկի տոնի կապակցությամբ քրիստոնյաների կողմից պատրաստվում են ավանդական կերակրատեսակներ։
Զատիկի սեղանի վրա լինում է խաշած, ներկած ձու։ Որը ներկում են կարմիր գույնով։ Կարմիր գույնը խորհրդանշում է Հիսուս Քրիստոսի կենդանարար արյունը, որը թափվեց մարդկության փրկության համար։
Զատիկի կիրակնօրյա նախորդ գիշերը Հայաստանում զատիկի սեղանին լինում են՛ եփած ձուկ, չամիչով փլավ, գինի …….։ Չամիչով փլավ մեկնաբանում է որպես ողջ մարդկության խորհրդանիշ, որտեղ չամիչը՛ հավատացյալներ են։ Գինին Հիսուսի արյունը։ Զատիկի կիրակի եկեղեցու բակում երիտասարդները և մանուկները «հավկիթ են խաղում»։ Ում հավկիթը չի կոտրվում նա հաղթում է, և պարտվողը հավկիթը տալիս է հաղթողին։
ՔՐԻՍՏՈՍ ՀԱՐՅԱՎ Ի ՄԵՌԵԼՈՑ, ՕՐՀՆՅԱԼ Է ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆԸ ՔՐԻՍՏՈՍԻ։
Երկիր, որտեղ. բոլոր բառերը սկսվում են «Չ»-ով
Ջաննի Ռոդարի
Այո՜, Ջովանինո Անբանը հայտնի ճանապարհորդ էր: Ճամփորդեց նա, ճամփորդեց և հայտնվեց մի զարմանալի երկրում: Ինչն էր զարմանալի՞: Այստեղ բոլոր բառերը սկսվում էին «Չ»-ով: – Սա ի՞նչ երկիր է, –հարցրեց նա մի քաղաքացու, որը հանգստանում էր ծառի տակ:
Continue reading “Երկիր, որտեղ. բոլոր բառերը սկսվում են «Չ»-ով”
Մանե Հարությունյան ուսումնական բլոգ 